Sansasyonel güneş sistemimizin ilk 5 gezegeni, bugüne kadar çıplak gözle görünür hale gelmesi, hepsinin çok önce tanımlanmış olması anlamına geliyordu. Tabii ki bu durum aralarındaki mesafelerine bağlıdır ve gerçekte yakın görme sayısına bakarsanız da bulgu tarihi bilinmemektedir, bildiklerimiz başlangıçta kaydedilen tarihlerdir. Burada, her gezegenin keşif tarihini, ister yazılmış, ister gerçek ve her harikayı anlatan bazı eğlenceli gerçekleri inceleyeceğiz.
Merkür
Daha önce de söylediğim gibi, konumlandırma ve çıplak gözle görünürlüğü nedeniyle, Mercury kesin bir keşif tarihine sahip değildir. Mul.Apin tabletleri, gezegenin bilinen en eski gözlemlerini tutuyor ve muhtemelen bir Asur astronomu tarafından yapılmıştır. Tabletlerin kendilerinin M.Ö 1000 yüzyıla ya da daha öncesine ait oldukları ve Babil yıldızlarının ve takımyıldızlarının kalan en uzun kayıtlarını içerdiğini düşünülmektedir. Bu tabletlerde Merkür için kullanılan çivi yazısı adı (çivi Mezopotamya, İran ve Ugarit'te kullanılan bir yazı türüdür) Udu.Idim.Gu4.Ud veya "atlama gezegeni" dir. Daha sonra, Romalılar gökyüzünün diğer gezegenden daha hızlı ilerlediği için gezegeni haberci tanrı olan Merkür ismini verdirler.
Merkür'ün sıcaklığı 450 ° C (840 ° F) yi bulmaktadır. Dünya'dan 3,031 mil (4,878 km) çapla 18 kat daha küçüktür ve her 88 günde Güneş'le gider, Merkür'de bir gün 59 Dünya Günü altında sürer. Mariner 10, gezegenin yarısından azını gören Merkür'ü 1974 ve 1975'te ilk ziyaret eden kişi oldu. Bundan sonra 30 yıldan fazla bir sürede giden olmadı. Daha sonra 2008 yılında NASA tarafından MESSENGER uzay aracı uçtu ve 2011'de gezegenin dönerken fotoğraflarını dünyaya gönderdi.
Venüs
Venüs'ün ilk yazılı gözlemi, M.Ö. 1600 yılına ait bir Babil metnine yazılan, gökyüzünde 21 yıllık bir döneme ait bir rekortur ve aynı zamanda en yaşayan astronomik belgelerden biridir. Venüs'ü bir teleskop vasıtasıyla gözlemleyen ilk insan olan Galileo Galilei, gezegenin Ay benzeri evrelerden geçtiğini fark etmişti; Kopernikçilik, bu gezegenlerin Güneş'le yörünge ettiği görüşünü destekledi.
Venüs'ün yüzeyi 900 ° F (480 ° C) 'ye ulaşmaktadır. Dünya'dan% 20 daha küçük. Gezegende bir yıl 225 Dünya gününe denk geliyor. Venüs sembolü de bunun yanında kadın ♀'dır, Venüs'ün yüzey özelliklerinden 3'ü hariç tümü dünyadaki ünlü kadınların adını almıştır, diğer üçü Alfa Regio, Beta Regio ve Maxwell Montes'tir.
Dünya
Uzaydan çekilen ilk Dünya Fotoğrafı, 24 Ekim 1946'da bir V-2 test roketi tarafından yakalandı. Dünya'nın küresel doğası, daha önce pek çok tartışmanın nedeniydi, bu düşünce, M.Ö. 6. yüzyılda Yunan felsefesinde belirtilmişti; M.Ö. 3. yüzyılda spekülasyondan başka bir şey değildi. Helenistik astronomi de ay şeyleri söyledi ve fikir Orta Çağa kadar kendini insanların inançlarına soktu. Ferdinand Magellan ve Juan Sebastián Elcano, 1519 ve 1522 yılları arasındaki dünya yolculuğunda, Dünyanın küresel doğasının kesin delillerinden ortaya koymuştur.
Hepimiz büyük olasılıkla Dünya'nın 4 katmanı olduğunu biliyoruz; Kabuk, manto, dış çekirdek ve iç çekirdek ve% 70 sudur. Ancak, daha ilginç bir şekilde, eğer Dünya bir nikel büyüklüğüyse, güneş bir ön kapı olurdu.
Mars
Mars'ın ilk kaydedilen gözlemleri M.Ö 2000 yılında eski Mısır gökbilimcilerindendir. M.Ö. 300 yıllarında Aristoteles, Mars'ın, Ayın yerine geçtiğini fark ettikten sonra aydan daha uzak mı, daha yakın mı olduğunu kanıtlamaya çalıştı. Galileo, Mars'ın 1608 ile 1610 yılları arasında ilk teleskop görüntüsünü bir kez daha elde etti ancak Francisco Fontana ilk gerçek kayıtları 1636'da yaptı. Eskizleri, Mars'ın herhangi bir gerçek tasvirinden ziyade, günümüz teleskoplarının kalitesizliğini daha fazla gösterdi. Christian Huygens muhtemelen ilk bilgilendirici Mars eskizini 1659'da yaptı.
1965 yılında Dünya'nın dışındaki diğer gezegenlerin yakın çekim fotoğrafları olan Mars'ın 22 fotoğrafı, NASA'nın Mariner 4 tarafından çekildi. Mars'ın yüzey sıcaklığı -81 ° F (-63 ° C) ve hava sıcaklıklarının yaklaşık% 50'si Dünya'nın büyüklüğüne ve Dünya'nın yerçekiminin% 38'ine sahiptir.
Jüpiter
Jüpiter, dolaşan yıldız veya binlerce yıldır benzer isimle olarak biliniyor. Jüpiter'in ilk yazılı kayıtları M.Ö. 4. Yüzyılda Babilliler'e kadar uzanır. M.Ö. 4. yüzyılda, Eski Çinliler, gökyüzünü her yıl bir bölgeden geçen Jüpiter veya "Yıl Yıldızı" ile birlikte 12 zodyak bölüne ayırmıştı. 1610'da Galileo, gezegenin Galileon uyduları olarak bilinen 4 büyük uydusunu keşfetti; Io, Europa, Ganymede ve Callisto. Galileo, Jupiter çevresindeki 4 uydunun hareketlerini kaydetti; bu, Dünya'nın etrafında dönmeyen bir hareket merkezinin ilk kaydıydı. Jüpiter'e yapılan ilk ziyaret 1973 yılında gezegenin en yakın çekim fotoğraflarını çeken gizemli küre hakkında ilk gerçek özellikleri ortaya çıkaran uzay sondası Pioneer 10 tarafından yapıldı.
-234 ° F (-148 ° C) etkili sıcaklıktaki Jüpiter, güneş sistemimizdeki en büyük gezegendir ve 50 uydusu ve 3 halka içerir. Gezegen yüzlerce yıldır yüzeyi öfkelendiren büyüleyici bir fırtınaya sahip. Aynı zamanda Dünya'nınkinden büyük ölçüde farklı yerçekimine sahiptir, eğer Dünya'da 45 lup (45.4kg) ağırlığındaysa, Jüpiter üzerinde 253 lb (114.76kg) ağırlığındasınızdır.
Satürn
Satürn'ün keşif tarihi kesin olarak belli olamayan son gezegendir fakat ilk Asurlular tarafından kaydedildiği görünüyor. Onların, Satürn'ün en eski kayıtlarını ya da M.Ö. 700 civarında gece bir ışıltı olarak nitelendiren "Ninib'in yıldızı" nı yazdıkları söyleniyor. Daha sonra, Eski Yunanlılar, Romalıların daha sonra Saturnus'u yeniden adlandırdıkları M.Ö 400'deki tarikat tanrılarından sonra görünen dolaşan yıldız Kronos'u ilan ettiler. Galileo ilk olarak Satürn'ü 1600'lü yılların başında izlediğinde, gezegenin çınlaması olduğunu düşünmedi, ancak 3 parçalı ya da üçlü bir gezegene sahip bir nesne olduğunu söyledi. Christiaan Huygens, 40 yıl geçtikten sonra, bugün bildiğimiz 3 cismin aslında halka olduğunu, halkaların kaya ve buz olduğunu düşünüyordu.
Satürn, 53 uyduya sahip olup, -188 ° C (-288 ° F) etkili sıcaklık ile güneşten 886 milyon mil (1,4 milyar km) uzaklıktadır. Bir Satürn yılı 29 Dünya yılı eşdeğeridir. Pioneer 11, Satürn'ün sadece 20,000 km üzerinde geçtikten sonra Satürn'ün ilk yakın görüntülerini çekti.
Uranüs
Sir William Herschel, 1781'de Uranüs'ü keşfetti. Herschel, muhtemelen 18. yüzyılın en ünlü gökbilimcisi idi ve Samanyolu'nun spiral yapısını tanımlayan ilk kişi oldu. 1977'de Kuiper Havadan Gözlemevi'nden ve Perth Gözlemevi'nden Avustralyalı bilim adamları, gezegenin Satürn'inkine benzer bir halka grubunun olduğunu fark ettiler; aslında sadece Uranüs'ün uzak bir SAO 158687 önünde geçmesini izlemek istiyorlardı. Voyager 2, 1986 yılında 10 yeni uydu, Satürn'den daha güçlü bir manyetik alan ve gezegenlerin bulutlarından 81.500 km (50.600 mil) sonra gelen 2 yeni halkayı bulan ilk sinek-by'ı yaptı.
Mavi devi Uranüs, atmosferinde metan nedeniyle tuhaf mavi renk tonlarına sahiptir ve genellikle küçük bir kayalık çekirdeğin üstünde "buzlu" materyalden oluşan yoğun bir sıcak akışkan maddeden yapılmış olduğu için buz devi olarak da bilinir. Ayrıca güneş sistemimizdeki herhangi birinin en büyük eğimine sahip, yan tarafı dönen gezegendir ve -250 ° F (-212 ° C) ortalama sıcaklığa sahiptir. Uranüs'te bir gün 17 Dünya saati, gezegende bir yıl Dünya'da 84 yıl kalıyor.
Neptün
İngilizce bir gökbilimci olan John Couch Adams, 1846'da Neptün'ün keşfedilmesi alakalı araştırmalar yaptı. 24 yaşındaki Adams, Uranüs'ün ötesine geçen gezegensel bir kütlenin yerini tahmin eden ilk kişiydi. Adams, Neptün'ün keşfedicisi olarak tanınmasını öngörmediği için yayını yayınlamadı. Bir Alman gökbilimci olan Johann Gottfried Galle ve Fransız bir matematikçi olan Urbain Jean Joseph Le Verrier'in hesaplamalarını kullanarak Heinrich Louis d'Arrest, Neptün'ün varlığını doğruladı. Kanepe ve Le Verrier, çoğu zaman "Neptün'ün keşfedicileri" olarak gösteriliyor.
Neptün oldukça dikkate değer, teleskopik yerden ziyade matematiksel tahminlerle bulunulan ilk gezegendi. Neptün, Dünya'nın olduğu gibi Güneş'ten 30 kat daha uzak olduğu için Güneş'i dolaşmak için yaklaşık 165 Dünya yılını alır; bu da, en yakın komple yörüngenin, 1846'da keşfedildikten sonra, 2011'de tamamlandığı anlamına gelir. Neptün, rüzgarlı bir yerdir. Rüzgar hızları Dünya'nın 9 katından daha güçlü olabilir.
Plüton
Plüton, birçok gezegen tartışmalarının merkezinde olan gezegendir. 1930'da Clyde Tombaugh, Arizonan Lowell Gözlemevinde dikkatle yapılan bir gökyüzü araştırmasının ardından Plüton'u keşfetti. Birçoğu, Uranüs ve Neptün yörüngeleriyle ilgili bazı garip olayları açıklamak için bir gezegenin orada olması gerektiği teorisini ortaya attı. Gezegene, Roma tanrısı adını veriliyor. Ad aslında Oxford, İngiltere'den 11 yaşındaki bir öğrenci olan Venetia Burney tarafından önerildi.14 Temmuz 2015'te, Yeni Ufuklar misyonunda gezegenin ilk yüksek çözünürlüklü fotoğraflarının çekildiği an gerçekleşti.
Pluto resmi olarak 2006 yılında bir gezegen oldu ve şu anda güneş sistemimizdeki ikinci küçük gezegen ve güneşe en yakın ikinci gezegendir.
Planet-X
Caltech'ten araştırmacılar,"Planet X" in güneş sisteminde derin deliller buldu. NASA Gezegensel Bilim Bölümü Müdürü Jim Green, "Yeni bir gezegenin imkanı kesinlikle hepimiz için heyecan verici bir şey" dedi. Ancak bu, yeni bir gezegenin keşfi değildir. Söylemek için çok erken ... sözde Planet X var. Gördüğümüz, sınırlı gözlemlerden modellemeye dayanan erken bir tahmindir. Heyecan verici bir sonuç doğurabilecek bir sürecin başlangıcı "dedi.
Planet X ya da "Gezegen Dokuz" da takma adı olduğu için Neptün'ün büyüğü olabilir ve muhtemelen 10.000 ile 20.000 Dünya yılı arasında Pluto'nunkinin ötesinde bir yörüngeye sahiptir. Bu tuhaf gezegen Dünya'nın kütlesinin yaklaşık 10 katına sahip olabilir ve ortalama olarak güneşten 20 kat daha uzaktadır.
Elimizde var, güneş sistemi hakkındaki algısı tabii ki sadece başlamak üzere 8 veya 9 gezegenden oluşsun, zamanla değişti. Ne olursa olsun sayı her gezegen inanılmaz bir masala ve en azından görülebilen gezegenlere, dünyanın dört bir yanındaki kültürlerde ve mitolojide çok yüksek bir oranda tutulmuştur. Venüs'ün kavurucu sıcaklıklarından gaz devi Jüpiter'e rüzgâr fırtınasına kadar, her gezegeni öğrenmek için akıl almaz bir şey var ve biz bile yüzeyi çizmedik.