Fransız düşünür René Descartes, 1636'daki çizginin ötesinde, sıvı ile dolu bir cam tüpün korneaya doğrudan temas ettirilmesi fikrini ileri sürdü. Bu tüpün çıkıntılı ucu camdan oluşacak ve görmeyi düzeltmek için şekillendirilecekti. Bu, aynı derecede pratik olmadığı kanıtlanmıştı, üniform ve boyutları kullanıcının göz kapağının açılıp kapanmasını engelledi. Alman cam üfleyici F.E. Muller'in hem gözlemlenen hem de tolere edilebilen ilk göz kapağını üreterek 1887'de Almanya'ya geçti. Bir yıl sonra, 1888'de, Alman oftalmolog Adolf Fick - Muller'ın bulgularından çalışarak - ilk kontakt lensini üfleme camından imal etti ve taktı. Rahatsız olmasına ve sadece birkaç saat boyunca giyilebilmesine rağmen, bu kontak mercek teknolojisinde gerçek bir kırılma anı oldu. 1949'da ilk kornea kontakt lensi geliştirildi ve kısa bir zamanda popüler hale geldi ve 1960'larda kitlesel bir nesne haline geldi.
Günümüzdeki kontakt lens, gözün açık dış yüzeyi olan kullanıcının korneasına dayanıyor. Objektif öncelikle göz önünü kaplayan gözyaşı filmine yapışkan olarak tutturulurken, ikincil olarak da göz kapaklarının açılıp kapanmasından kaynaklanan basınç ile tutunur. Kullanıcı gözleri açılıp kapanırken, göz kapağı mercek yüzeyinde kayar, böylece hafifçe hareket ettirilir. Bu hareket, kullanıcının gözyaşlarına kornea için gerekli yağlamayı sağlar ve ayrıca kornea ile kontakt lens arasındaki herhangi bir pisliğin temizlenmesine yardımcı olur.
Kontakt lenslerin iki ana işlevi vardır: tıbbi kullanımlar ve estetik kullanımlar. Bununla birlikte, kontakt lenslerin hafif ve bazen ciddileşen optik komplikasyonları nedeniyle her türlü kontakt lens medikal cihazlar olarak sınıflandırılır.
Tıbbi açıdan bakıldığında kontakt lensler genellikle miyopi, hipermetropi, astigmatizm ve okuma problemleri gibi görme bozukluklarını düzeltmek için kullanılır. Bu koşullar ışığın retinaya düzgün şekilde odaklanmaması, görüşün bulanık olmasına veya bozulmasına neden olur. Korneanın üzerine yerleştirildiğinde kontakt lensin, ışığı yakalamak için göz için başlangıç optik elemanı olarak işlev görür. Bu optikler, ışığı doğru bir şekilde odaklamak için gözün optik ile birleşerek temiz görme sağlar.
Bir kişinin gözlerinin görünümünü önemli ölçüde değiştirmek için kontakt lenslerin kullanılma biçimi nedeniyle, Film ve TV endüstrisinde geniş bir kullanım görüyorlar. Kontakt lenslerin filmlerdeki en dikkate değer kullanımlarından bazıları, 28 Days / Weeks Later'da Rage Virüs kurbanlarının kan kırmızısı gözleri. Kontakt lensler ayrıca Star Wars film destanlarında olduğu kadar Riddick filmlerinde de (Pitch Black, Chronicles of Riddick) yaygın şekilde kullanılıyordu. Ayrıca Avatar'ın farklı renkli göz karakterlerini vermek için kullanılıyorlardı.
Gelecekteki olası kontakt lenslerin kullanımı, biyonik kontakt lensler, yani Google Glasses'tan farklı olmayan bir konseptedir. Bu özel kontakt lens türü şu an geliştirme aşamasındadır ve Seattle, Amerika'da prototip olarak izlenmektedir. Objektifin kendisi, biyolojik olarak güvenli olan organik maddelerden oluşuyor ve yalnızca birkaç nanometre kalınlığında metal tabakasından yapılmış elektronik devreler içeriyor. Şu anda cihaz, ham kablosuz pilinin sadece birkaç santimetresinde çalışabiliyor ve yalnızca tek pikselli bir ekrana sahip. Bununla birlikte bu, Da Vinci'nin başlangıçtaki fikrini potansiyel olarak alıp kitlesel medyanın geleceğine sürükleyebilecek kontakt lens teknolojisi için sadece bir basamaktır. Kim bilir, on yıl sonra (muhtemelen teknolojinin bu günlerde ne kadar hızlı hareket ettiği göz önüne alındığında), biz de kendi Biyonik kontakt lenslerimizle Site'yi okuyabiliriz!